Μπύρα, ένα ανερχόμενο premium προϊόν για τη γαστρονομία...
Στα περισσότερα εστιατόρια το ρόλο του... «συνοδού» κάθε πιάτου αξιώσεων μονοπωλεί ακόμη το κρασί. Κι όμως, τα πράγματα αλλάζουν και οι chefs ανά τον κόσμο ανακαλύπτουν από την αρχή τα χαρίσματα της πολύπλοκης μπύρας...
Εδώ και αιώνες, εάν ρωτούσες έναν σερβιτόρο σε οποιοδήποτε εστιατόριο τι ποτό να συνδυάσει με ένα συγκεκριμένο πιάτο, θα σου έφερνε στο τραπέζι τον σομελιέ, που θα σου εξηγούσε αναλυτικά γιατί το συγκεκριμένο κρασί ταιριάζει ιδανικά με την επιλογή σου. Αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια, κάτι έχει αλλάξει...
Η μπύρα έχει μπει δυναμικά στο μενού σαν κάτι παραπάνω από απεριτίφ. Οι chefs, οι beverage directors, ακόμη και οι εραστές του κρασιού έχουν συνειδητοποιήσει πως η μπύρα έχει μια απίστευτη ικανότητα να συνδυάζεται με κάθε είδους φαγητό.
Αποτέλεσμα; Σομελιέ μπίρας έχουν ξεφυτρώσει παντού, σε όλες τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις του κόσμου (με πρώτη και καλύτερη την Νέα Υόρκη). Εκεί τα events με γευσιγνωσίες μπύρας και φαγητού πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς, ενώ τα μηνιαία φεστιβάλ μπύρας διοργανώνονται το ένα μετά το άλλο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η μπύρα θα έπρεπε να έχει τη θέση της στις επαγγελματικές κουζίνες, αλλά και σε κάθε τραπέζι εστιατορίου. Eίναι πολύ πιο αναζωογωνητική και γι’ αυτό ξεδιψαστική από το κρασί και η περιεκτικότητά της σε αλκοόλ είναι συνήθως χαμηλότερη. Επιπλέον, ταιριάζει καλύτερα με πικάντικα πιάτα, καθώς έχει έναν έντονα πικάντικο χαρακτήρα και η ίδια.
Ο περισσότερος κόσμος, αναλογιζόμενος το συνδυασμό μπίρας και γαστρονομίας, συχνά σκέφτεται πιάτα με παραδοσιακό κότσι (μαγειρεμένο για ώρες) δίπλα σε ποτήρια με σκούρες Ales (υψηλής ζύμωσης).
Στη σύγχρονη κουζίνα, όμως, η μπύρα θα έπρεπε να παίζει έναν πολύ πιο σπουδαίο ρόλο, καθώς υπάρχει σίγουρα περισσότερος χώρος για γευστικό πλουραλισμό. Οι οινοποιοί, άλλωστε, έχουν συνήθως ένα μόνο συστατικό για να παίξουν μαζί του: τα σταφύλια (άντε δύο, αν λάβει κανείς υπόψη του τα ξύλινα βαρέλια παλαίωσης).
Οι ζυθοποιοί από την άλλη πλευρά, μπορούν να πειραματιστούν με κριθάρι (προσθέτει γλυκύτητα), λυκίσκο (δίνει μια πικράδα), ζύμη (που προσδίδει αυτή τη χαρακτηριστική γεύση άρτου), καθώς και μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς, σοκολάτα, φρούτα και λαχανικά. Ακόμη και ο πρωτοπόρος Ferran Andria πιστεύει στη δυνατή σχέση μπύρας φαγητού. Πρόσφατα λάνσαρε την Estrella Damm Inedit (τη μπύρα που φέρει την υπογραφή του και περιέχει κριθάρι, βύνη, σιτάρι, λυκίσκο, κορίανδρο, φλούδα πορτοκαλιού, γλυκόριζα, μαγιά και νερό), ειδικά σχεδιασμένη για να είναι food-friendly.
Για τους λάτρεις της μπύρας και της γαστρονομίας η έμφαση δεν δίνεται πια στις έντονες γεύσεις και στα πιάτα με κυρίαρχο υλικό το μοσχάρι, αλλά σε ανάλαφρες, πικάντικες και συχνά ιδιαίτερες γαστρονομικές προτάσεις.
Πολλοί chefs από την άλλη πλευρά θεωρούν πως η μπύρα αναδεικνύει καλύτερα ένα πιάτο όταν χρησιμοποιείται στη διαδικασία παρασκευής δίνοντας το χαρακτηριστικό της άρωμα σ’ αυτήν. Έτσι, μπορεί να προστίθεται στο τέλος του χρόνου μαγειρέματος, σε μία σάλτσα, σε κάποια βινεγκρέτ και όλα τα είδη κρύων sauces.
Εδώ και αιώνες, εάν ρωτούσες έναν σερβιτόρο σε οποιοδήποτε εστιατόριο τι ποτό να συνδυάσει με ένα συγκεκριμένο πιάτο, θα σου έφερνε στο τραπέζι τον σομελιέ, που θα σου εξηγούσε αναλυτικά γιατί το συγκεκριμένο κρασί ταιριάζει ιδανικά με την επιλογή σου. Αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια, κάτι έχει αλλάξει...
Η μπύρα έχει μπει δυναμικά στο μενού σαν κάτι παραπάνω από απεριτίφ. Οι chefs, οι beverage directors, ακόμη και οι εραστές του κρασιού έχουν συνειδητοποιήσει πως η μπύρα έχει μια απίστευτη ικανότητα να συνδυάζεται με κάθε είδους φαγητό.
Αποτέλεσμα; Σομελιέ μπίρας έχουν ξεφυτρώσει παντού, σε όλες τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις του κόσμου (με πρώτη και καλύτερη την Νέα Υόρκη). Εκεί τα events με γευσιγνωσίες μπύρας και φαγητού πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς, ενώ τα μηνιαία φεστιβάλ μπύρας διοργανώνονται το ένα μετά το άλλο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η μπύρα θα έπρεπε να έχει τη θέση της στις επαγγελματικές κουζίνες, αλλά και σε κάθε τραπέζι εστιατορίου. Eίναι πολύ πιο αναζωογωνητική και γι’ αυτό ξεδιψαστική από το κρασί και η περιεκτικότητά της σε αλκοόλ είναι συνήθως χαμηλότερη. Επιπλέον, ταιριάζει καλύτερα με πικάντικα πιάτα, καθώς έχει έναν έντονα πικάντικο χαρακτήρα και η ίδια.
Ο περισσότερος κόσμος, αναλογιζόμενος το συνδυασμό μπίρας και γαστρονομίας, συχνά σκέφτεται πιάτα με παραδοσιακό κότσι (μαγειρεμένο για ώρες) δίπλα σε ποτήρια με σκούρες Ales (υψηλής ζύμωσης).
Στη σύγχρονη κουζίνα, όμως, η μπύρα θα έπρεπε να παίζει έναν πολύ πιο σπουδαίο ρόλο, καθώς υπάρχει σίγουρα περισσότερος χώρος για γευστικό πλουραλισμό. Οι οινοποιοί, άλλωστε, έχουν συνήθως ένα μόνο συστατικό για να παίξουν μαζί του: τα σταφύλια (άντε δύο, αν λάβει κανείς υπόψη του τα ξύλινα βαρέλια παλαίωσης).
Οι ζυθοποιοί από την άλλη πλευρά, μπορούν να πειραματιστούν με κριθάρι (προσθέτει γλυκύτητα), λυκίσκο (δίνει μια πικράδα), ζύμη (που προσδίδει αυτή τη χαρακτηριστική γεύση άρτου), καθώς και μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς, σοκολάτα, φρούτα και λαχανικά. Ακόμη και ο πρωτοπόρος Ferran Andria πιστεύει στη δυνατή σχέση μπύρας φαγητού. Πρόσφατα λάνσαρε την Estrella Damm Inedit (τη μπύρα που φέρει την υπογραφή του και περιέχει κριθάρι, βύνη, σιτάρι, λυκίσκο, κορίανδρο, φλούδα πορτοκαλιού, γλυκόριζα, μαγιά και νερό), ειδικά σχεδιασμένη για να είναι food-friendly.
Για τους λάτρεις της μπύρας και της γαστρονομίας η έμφαση δεν δίνεται πια στις έντονες γεύσεις και στα πιάτα με κυρίαρχο υλικό το μοσχάρι, αλλά σε ανάλαφρες, πικάντικες και συχνά ιδιαίτερες γαστρονομικές προτάσεις.
Πολλοί chefs από την άλλη πλευρά θεωρούν πως η μπύρα αναδεικνύει καλύτερα ένα πιάτο όταν χρησιμοποιείται στη διαδικασία παρασκευής δίνοντας το χαρακτηριστικό της άρωμα σ’ αυτήν. Έτσι, μπορεί να προστίθεται στο τέλος του χρόνου μαγειρέματος, σε μία σάλτσα, σε κάποια βινεγκρέτ και όλα τα είδη κρύων sauces.
Βασικές αρχές συνδυασμού μπίρας-φαγητού
Κάποιοι chefs, αλλά και σομελιέ αναζητούν ομοιότητες όταν ταιριάζουν για παράδειγμα ένα πικάντικο ταϋλανδέζικο πιάτο με μία πικάντικη Pale Ale. Η αντίληψη που κυριαρχεί είναι ότι υπάρχει μία ευχάριστη συνάντηση μεταξύ τους. Οι νότες σε μία γουλιά μπύρας προκαλούν αυτόν που τις απολαμβάνει να δοκιμάσει την επόμενη μπουκιά του πιάτου. Η αντίθετη προσέγγιση υπονοεί πως αντίθετες γεύσεις είναι εξίσου ευχάριστες με έναν τρόπο που θυμίζει λίγο το γιν και το γιαν...
Μία ξηρή, πικρή Stout κλασικά συνδυάζεται με στρείδια, ίσως για να εξισορροπεί τη γλυκύτητα των οστρακοειδών. Γλυκά και αλμυρά πάντα κάνουν θαύματα. Θυμηθείτε πως οι έντονες κυρίαρχες γεύσεις συνήθως “περιλαμβάνουν” πρωτεΐνη (μοσχάρι για παράδειγμα) κρεμώδεις sauces (λευκές σάλτσες) ή καπνιστές μεθόδους παρασκευής (ψήσιμο στα κάρβουνα ή κάπνισμα).
Χρήσιμες συμβουλές
Το να αποφασίσει κανείς ποια φαγητά είναι καταλληλότερα με ποιες μπύρες, είναι ένα διαρκώς εξελισσόμενο πείραμα. Αλλά από πού να ξεκινήσει κανείς; Το πιο σημαντικό πράγμα να θυμάται είναι απλώς να σκεφτεί τι γεύεται. Πιείτε μια μπύρα αργά και προσδιορίστε τα κυρίαρχα γευστικά χαρακτηριστικά της.
Στη συνέχεια, σκεφτείτε πώς θα θέλατε η μπύρα να σχετιστεί με το φαγητό. Ο σκοπός είναι να βρείτε μια ισορροπία και οι λέξεις κλειδιά που πρέπει να έχετε κατά νου είναι «περιορισμός, συμπλήρωμα, αντίθεση». Μπορεί να θέλετε να περιορίσετε την ένταση ενός πιάτου που είναι πολύ πλούσιο ή λιπαρό σερβίροντάς το με μία ελαφριά, μπύρα λυκίσκου όπως μία Pilsner. Ένα τέλειο συμπλήρωμα σε οτιδήποτε περιέχει σοκολάτα είναι μία δυνατή Stout. Και μια Pale Ale θα κάνει όμορφη αντίθεση με καπνιστά πιάτα ή με ψητά στα κάρβουνα.
Ο συνδυασμός μπύρας και φαγητού δεν είναι επιστήμη, ακόμη και για τους επαγγελματίες. Δεν υπάρχουν κανόνες απόλυτα συγκεκριμένοι. Υπάρχουν μόνο γενικές αρχές. Κάθε φορά που δοκιμάζουμε μία διαφορετική μπύρα με ένα άλλο φαγητό, μας εκπλήσσει το πόσο πολλές δυνατότητες προσφέρει το συγκεκριμένο προϊόν. Οι ελαφριές μπύρες τείνουν να ταιριάζουν καλά με ελαφρύτερα φαγητά, ενώ οι πιο βαριές με πιο βαριά, χωρίς αυτός να είναι ένας περιοριστικός κανόνας. Επιπλέον εάν πρόκειται να σερβίρετε διαφορετικές μπύρες με διαφορετικά πιάτα του ίδιου μενού, τότε θα πρέπει να λάβετε υπόψη και το πώς η κάθε ετικέτα θα ακολουθεί την άλλη. Δεν σερβίρουμε πλούσιες, βαριές μπύρες ή μπύρες με βότανα και μπαχαρικά με τα πρώτα πιάτα. Είναι καλύτερα να καταλήγουμε σε επιλογές χαμηλότερου αλκοολικού βαθμού και να κρατήσουμε τις παλιές Αles ή τις αυτοκρατορικές Stouts για το τέλος του γεύματος. Τέλος, προτιμήστε μικρότερα ποτήρια μπύρας –πολλοί σεφ προτείνουν γύρω στα 120 ml ανά πιάτο.
Κάποιοι chefs, αλλά και σομελιέ αναζητούν ομοιότητες όταν ταιριάζουν για παράδειγμα ένα πικάντικο ταϋλανδέζικο πιάτο με μία πικάντικη Pale Ale. Η αντίληψη που κυριαρχεί είναι ότι υπάρχει μία ευχάριστη συνάντηση μεταξύ τους. Οι νότες σε μία γουλιά μπύρας προκαλούν αυτόν που τις απολαμβάνει να δοκιμάσει την επόμενη μπουκιά του πιάτου. Η αντίθετη προσέγγιση υπονοεί πως αντίθετες γεύσεις είναι εξίσου ευχάριστες με έναν τρόπο που θυμίζει λίγο το γιν και το γιαν...
Μία ξηρή, πικρή Stout κλασικά συνδυάζεται με στρείδια, ίσως για να εξισορροπεί τη γλυκύτητα των οστρακοειδών. Γλυκά και αλμυρά πάντα κάνουν θαύματα. Θυμηθείτε πως οι έντονες κυρίαρχες γεύσεις συνήθως “περιλαμβάνουν” πρωτεΐνη (μοσχάρι για παράδειγμα) κρεμώδεις sauces (λευκές σάλτσες) ή καπνιστές μεθόδους παρασκευής (ψήσιμο στα κάρβουνα ή κάπνισμα).
Το να αποφασίσει κανείς ποια φαγητά είναι καταλληλότερα με ποιες μπύρες, είναι ένα διαρκώς εξελισσόμενο πείραμα. Αλλά από πού να ξεκινήσει κανείς; Το πιο σημαντικό πράγμα να θυμάται είναι απλώς να σκεφτεί τι γεύεται. Πιείτε μια μπύρα αργά και προσδιορίστε τα κυρίαρχα γευστικά χαρακτηριστικά της.
Στη συνέχεια, σκεφτείτε πώς θα θέλατε η μπύρα να σχετιστεί με το φαγητό. Ο σκοπός είναι να βρείτε μια ισορροπία και οι λέξεις κλειδιά που πρέπει να έχετε κατά νου είναι «περιορισμός, συμπλήρωμα, αντίθεση». Μπορεί να θέλετε να περιορίσετε την ένταση ενός πιάτου που είναι πολύ πλούσιο ή λιπαρό σερβίροντάς το με μία ελαφριά, μπύρα λυκίσκου όπως μία Pilsner. Ένα τέλειο συμπλήρωμα σε οτιδήποτε περιέχει σοκολάτα είναι μία δυνατή Stout. Και μια Pale Ale θα κάνει όμορφη αντίθεση με καπνιστά πιάτα ή με ψητά στα κάρβουνα.
Ο συνδυασμός μπύρας και φαγητού δεν είναι επιστήμη, ακόμη και για τους επαγγελματίες. Δεν υπάρχουν κανόνες απόλυτα συγκεκριμένοι. Υπάρχουν μόνο γενικές αρχές. Κάθε φορά που δοκιμάζουμε μία διαφορετική μπύρα με ένα άλλο φαγητό, μας εκπλήσσει το πόσο πολλές δυνατότητες προσφέρει το συγκεκριμένο προϊόν. Οι ελαφριές μπύρες τείνουν να ταιριάζουν καλά με ελαφρύτερα φαγητά, ενώ οι πιο βαριές με πιο βαριά, χωρίς αυτός να είναι ένας περιοριστικός κανόνας. Επιπλέον εάν πρόκειται να σερβίρετε διαφορετικές μπύρες με διαφορετικά πιάτα του ίδιου μενού, τότε θα πρέπει να λάβετε υπόψη και το πώς η κάθε ετικέτα θα ακολουθεί την άλλη. Δεν σερβίρουμε πλούσιες, βαριές μπύρες ή μπύρες με βότανα και μπαχαρικά με τα πρώτα πιάτα. Είναι καλύτερα να καταλήγουμε σε επιλογές χαμηλότερου αλκοολικού βαθμού και να κρατήσουμε τις παλιές Αles ή τις αυτοκρατορικές Stouts για το τέλος του γεύματος. Τέλος, προτιμήστε μικρότερα ποτήρια μπύρας –πολλοί σεφ προτείνουν γύρω στα 120 ml ανά πιάτο.
Σύγκριση μπύρας και κρασιού
Κάποιοι λένε πως η Lager είναι σαν το λευκό κρασί και η Ale σαν το κόκκινο. Με δεδομένη αυτή την αρχή, θα λέγαμε πως ένα ασφαλές συμπέρασμα είναι το εξής: Οι μπύρες με λυκίσκο λειτουργούν όπως τα λευκά κρασιά (για παράδειγμα ένα Sauvignon Blanc ή ένα Chianti) όταν συνδυάζονται με φαγητό. Και τα δύο εξισορροπούν τη λιπαρότητα, την παχιά υφή ακόμη και την αλμύρα συγκεκριμένων πιάτων. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ως υπεραπλουστεύσεις, αλλά υπάρχουν κάποιες θεμελιώδεις διαφορές ανάμεσα στη Lager και την Ale (δύο βασικοί τύποι μπύρας) που αξίζει να τις λάβει κανείς υπόψη: Οι Ales τείνουν να είναι φρουτώδεις και εύρωστες, ενώ οι lagers πιο αψείς και λεπτές.
Σε όρους σώματος, υπάρχουν τρεις τύποι μπύρας (όπως συμβαίνει και με το κρασί): σώμα ελαφρύ, μέτριο και πλούσιο.
• Ελαφρύ
Κρασιά: Sauvignon Blanc, Pinot Noir, Λημνιό, Ρομπόλα, Pinot Grigio, Αθήρι, Μοσχοφίλερο
Μπύρες: Lager, Pilsner, Wheat
• Μέτριο Σώμα
Κρασιά: Merlot, Zinfandel, Ξινόμαυρο, Syrah
Μπύρες: Ale, IPA, Bock
• Πλούσιο Σώμα
Κρασιά: Cabernet Sauvignon, Malbec, Oaky Chardonnay, Αγιωργήτικο
Μπύρες: Stout, Porter, Barleywine
Σε γενικές γραμμές, έχετε κατά νου πως μπορείτε να συνδυάσετε ελαφριά πιάτα με ελαφριές μπύρες και βαριά πιάτα με βαριές μπύρες.
Τι ταιριάζει με τι!
• Ορεκτικά: Τα ορντέβρ και τα ελαφριά ορεκτικά (σαλάτες, ελαφριές σούπες, μους κ.λπ.) μπορούν ιδανικά να συνοδεύονται από φρουτώδεις και πικάντικες μπύρες με σχετικά χαμηλούς δείκτες αλκοόλ. Αυτές μπορούν να είναι είτε ξανθές, είτε σκούρες Αles. Τολμήστε συνδυασμούς ορεκτικών με μπύρες όπως η Geuze (ένας τύπος της βέλγικης Lambic) κάποιες ξανθές Lager, κάποιες καστανές Αmber Ales και μερικές βρετανικές Pale Ales.
• Ψάρι: Εφόσον τα πιάτα βασισμένα στο ψάρι έχουν μία αρκετά λεπτεπίλεπτη γεύση, καλύτερα να σερβίρετε ανάλαφρες μπύρες μαζί. Θεωρητικά, αυτές μπορούν να είναι κάθε τύπου μπύρες, αλλά πρακτικά οι ιδανικοί συνδυασμοί γίνονται με πικάντικες ελαφριές Αles, ακόμη κι αν έχουν έναν κάπως υψηλότερο αλκοολικό βαθμό από τις συνηθισμένες. Οι σταρένιες μπύρες υψηλής ζύμωσης (Weiss) συχνά επιλέγονται για να συνοδεύσουν τέτοια πιάτα, αλλά θα μπορούσατε επίσης να σκεφτείτε ως εκδοχή και κάποιες Lager με ελαφρώς πικάντικη γεύση, καθώς και κάποιες Pales Abbey. Οι πολύ σκούρες Ales με χαμηλό δείκτη αλκοόλ συνοδεύουν συχνά και οστρακοειδή (μύδια, στρείδια κ.λπ.).
• Κρέας: Οι σκούρες Αmber Αles και οι Τriple μπύρες (οι Βέλγικες δηλαδή με αλκοολικό βαθμό 9% και πάνω) συνοδεύουν άριστα πιάτα με κοτόπουλο, ενώ αντίστοιχες προτάσεις με χοιρινό δένουν καλύτερα με πικάντικες και ελαφρώς γλυκιές μπύρες (συνήθως Ales). Το ίδιο ισχύει και για το αρνί, το οποίο σερβίρεται με ελαφριές και σκούρες πικάντικες μπύρες με όχι και τόσο γλυκό χαρακτήρα. Με μοσχάρι μπορείτε επίσης να καταφύγετε σε πολλούς διαφορετικούς τύπους μπύρας, αλλά αναζητήστε κυρίως φρουτώδεις ελαφρώς πικάντικες εκδοχές, που μπορεί να είναι είτε Pales, είτε Stout.
• Tυριά: Πολλές μικρές ζυθοποιίες στο εξωτερικό, ιδίως εκείνες που παράγουν
μοναστηριακές μπίρες, παρασκευάζουν και τυρί. Γι’ αυτό το λόγο οι Trappist και οι Abbey συχνά σερβίρονται με πλατό τυριών. Αναφερόμαστε σε πλούσιες και σύνθετες μπύρες με έναν επαρκώς υψηλό αλκοολικό βαθμό, που “εξισορροπεί” τη λιπαρή φύση του τυριού. Οι δυνατές σκούρες Αles εγγυώνται έναν πιο εκκεντρικό συνδυασμό, παρόλο που κάποιες ισοδύναμες ξανθές μπορούν επίσης να θεωρηθούν ασφαλής επιλογή. Τα μπλε τυριά (ροκφόρ, γκοργκοντζόλα κ.λπ.) συχνά σερβίρονται με ιρλανδικές Stout και σκούρες Porter μπίρες, επειδή ο γλυκός χαρακτήρας τους απαλύνει την έντονη γεύση του τυριού. Ωστόσο, τολμήστε να τα ταιριάξετε με μία δυνατή σκούρα Αle με έναν ελαφρώς γλυκό καραμελένιο και σοκολατένιο χαρακτήρα. Θα εκπλαγείτε...
• Επιδόρπια: Ανάλογα με τη γευστική ποικιλία, αρκετοί τύποι μπύρας (με όχι και τόσο υψηλό αλκοολικό βαθμό) μπορούν να συνοδεύσουν πολλά επιδόρπια. Προφανώς οι φρουτένιες μπύρες και οι αρωματισμένες με μέλι είναι κατάλληλες για γλυκά που περιέχουν φρούτα, ενώ οι σκουρότερες βρετανικές Αles και οι Αbbey “δένουν” καλύτερα με πιο πλούσιες παρασκευές που περιλαμβάνουν κρέμα ή και σοκολάτα.
Ιδανικοί συνδυασμοί φαγητού και μπίρας
> Ale: Ταιριάζει ιδανικά με: Burgers, ασιατικά πιάτα, μεξικανικά πιάτα, πικάντικες, καυτερές γεύσεις, φαγητά με ξηρούς καρπούς, τηγανητά, πίτσα, μπριζόλες και τυριά όπως Cheddar και Παρμεζάνα.
> Bock beer: Ταιριάζει ιδανικά με: Emmental, σουηδικά τυριά, κοτόπουλο, μοσχάρι, λουκάνικα και φλαμπέ πιάτα.
> Fruit beer/lambic: Ταιριάζει ιδανικά με: τυρί Mascarpone, λευκό κρέας, φαγητά μαγειρεμένα με πολλά βότανα και μπαχαρικά, γλυκά πιάτα με πάπια και χοιρινό, αλμυρές γεύσεις, σαλάτες με φρουτώδη dressings και φρουτώδη επιδόρπια.
>Lager: Ταιριάζει ιδανικά με: θαλασσινά, όστρακα, sushi, ψητό χοιρινό και κοτόπουλο, ανάλαφρα πιάτα ζυμαρικών (χωρίς κρεμώδης σάλτσες, κιμάδες και σάλτσες με κρέας) μεξικανικό φαγητό και γενικά διάφορα καυτερά πιάτα.
> Pilsner: Ταιριάζει ιδανικά με: σαλάτες, ελαφριά πιάτα θαλασσινών με σολωμό, τόνο ή πέστροφα, ασιατική κουζίνα, μεξικανική και πικάντικη.
> Porter: Ταιριάζει ιδανικά με: καπνιστά φαγητά, ψητά στη σχάρα, λουκάνικα, πλούσια πιάτα κατσαρόλας, στιφάδο, κρέατα, μπέικον, τσίλι, μπρεζέ πιάτα.
> Stout: Ταιριάζει ιδανικά με: φαγητά σούβλας, καπνιστά, ψητά στη σχάρα, αλμυρά, στρείδια, κατσαρόλας, φαγητά μαγειρεμένα μπρεζέ, σοκολάτα, αλλά και επιδόρπια (ιδανικά η μπύρα να είναι γλυκύτερη).
> Wheat Beer/ Hefeweizen: Ταιριάζει ιδανικά με: ελαφριές σούπες και σαλάτες, πιάτα με λαχανικά, σούσι, φέτα, γλυκά και φρουτώδη ασιατικά πιάτα, πιάτα αρωματισμένα με εσπεριδοειδή, συμπεριλαμβανομένων επιδορπίων και dressing για σαλάτες.
Πηγή: www.forummagazines.gr beeroperipeteies.weebly.com
> Ale: Ταιριάζει ιδανικά με: Burgers, ασιατικά πιάτα, μεξικανικά πιάτα, πικάντικες, καυτερές γεύσεις, φαγητά με ξηρούς καρπούς, τηγανητά, πίτσα, μπριζόλες και τυριά όπως Cheddar και Παρμεζάνα.
> Bock beer: Ταιριάζει ιδανικά με: Emmental, σουηδικά τυριά, κοτόπουλο, μοσχάρι, λουκάνικα και φλαμπέ πιάτα.
> Fruit beer/lambic: Ταιριάζει ιδανικά με: τυρί Mascarpone, λευκό κρέας, φαγητά μαγειρεμένα με πολλά βότανα και μπαχαρικά, γλυκά πιάτα με πάπια και χοιρινό, αλμυρές γεύσεις, σαλάτες με φρουτώδη dressings και φρουτώδη επιδόρπια.
>Lager: Ταιριάζει ιδανικά με: θαλασσινά, όστρακα, sushi, ψητό χοιρινό και κοτόπουλο, ανάλαφρα πιάτα ζυμαρικών (χωρίς κρεμώδης σάλτσες, κιμάδες και σάλτσες με κρέας) μεξικανικό φαγητό και γενικά διάφορα καυτερά πιάτα.
> Pilsner: Ταιριάζει ιδανικά με: σαλάτες, ελαφριά πιάτα θαλασσινών με σολωμό, τόνο ή πέστροφα, ασιατική κουζίνα, μεξικανική και πικάντικη.
> Porter: Ταιριάζει ιδανικά με: καπνιστά φαγητά, ψητά στη σχάρα, λουκάνικα, πλούσια πιάτα κατσαρόλας, στιφάδο, κρέατα, μπέικον, τσίλι, μπρεζέ πιάτα.
> Stout: Ταιριάζει ιδανικά με: φαγητά σούβλας, καπνιστά, ψητά στη σχάρα, αλμυρά, στρείδια, κατσαρόλας, φαγητά μαγειρεμένα μπρεζέ, σοκολάτα, αλλά και επιδόρπια (ιδανικά η μπύρα να είναι γλυκύτερη).
> Wheat Beer/ Hefeweizen: Ταιριάζει ιδανικά με: ελαφριές σούπες και σαλάτες, πιάτα με λαχανικά, σούσι, φέτα, γλυκά και φρουτώδη ασιατικά πιάτα, πιάτα αρωματισμένα με εσπεριδοειδή, συμπεριλαμβανομένων επιδορπίων και dressing για σαλάτες.
Πηγή: www.forummagazines.gr beeroperipeteies.weebly.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου